"Disagreeable Givers' en productieve kantoor conflicten

Thema: Sociale en Psychologische Veiligheid op de juridische werkvloer

Het goede gevoel…..

Herkenbaar? Je hoort niet graag dat je iets niet zo goed hebt gedaan. En al helemaal niet als je zelf vindt dat je het juist heel goed hebt gedaan. Dergelijke kritiek wil je gewoon niet horen. Niet van je partners, niet van je medewerkers en al helemaal niet van je stagiaires. Het doet pijn en het kan je dag behoorlijk verpesten. Dus?!....

Vermijden! Mensen om je heen verzamelen die je wél een goed gevoel geven. Of domweg geen kritiek accepteren. Het resultaat? Nou, dat goede gevoel dus. En verder? Het risico dat je iets mist. Iets dat belangrijk is. Voor jouzelf of voor jouw kantoor. Het risico van niet kunnen leren van ‘fouten’ bijvoorbeeld. En dan heb ik het nog niet eens over de negatieve gevoelens van frustratie die bij de mensen om je heen kunnen ontstaan als zij hun ‘zegje’ niet kunnen of mogen doen.

Pixar.

Pixar, de Amerikaanse animatie studio, is in dit verband een mooi voorbeeld om te noemen. Op enig moment is daar een organisatieadviseur aangetrokken om de boel wat op te schudden. Ene Brad Bird. Men kreeg namelijk het gevoel dat de slagvaardigheid uit de organisatie aan het verdwijnen was terwijl de oorzaak daarvan niet duidelijk was.

Als eerste formeerde deze adviseur een team van mensen, die binnen de organisatie te boek stonden als ‘onruststokers’. Mensen die vaak dwarslagen en ongezouten hun mening gaven. Lastige types dus, die liever gemeden werden en ook vaak niet meer betrokken werden bij belangrijke beslissingen. Dit nieuwe team van kritische mensen noemde Bird: het ‘Challenge Network’.

Anders dan een steunend team, een team van mensen dat altijd maar kritiekloos positief is en alles mooi vindt, gaat het bij een Challenge Network juist om mensen die kritisch blijven en wijzen op blinde vlekken. Bird was ervan overtuigd dat een Challenge Network een organisatie verder kan brengen. Juist door sceptisch te zijn en aan te zetten tot zelfreflectie, opent een Challenge Network namelijk de mogelijkheid om te groeien. En daardoor beter te worden. Bird noemde zijn criticasters: Disagreeable Givers.

Uiteindelijk was het dankzij deze Disagreeable Givers dat Pixar haar best renderende film tot dan toe kon maken: “The Incredibles”. Vanaf dat moment zijn binnen Pixar Disagreeable Givers niet meer weg te denken.

Twee typen mens.

Mensen zijn grofweg onder te verdelen in zgn. ‘Givers’ en ‘Takers’. Zij kunnen Agreeable of Disagreeable zijn. Agreeable Takers zijn mensen waar je, als organisatie in elk geval, eigenlijk niets aan hebt. Ze doen alles om er zelf beter van te worden. Ze doen dat door jou een goed gevoel te geven, dat wel. Maar het gaat om henzelf, niet om jou of de organisatie. Weg ermee dus. Disagreeable Takers, daar heb je ook niets aan. Ook zij gaan voor eigenbelang maar dat doen ze ook nog eens op een vervelende manier.

Agreeable Givers hebben het op zich wel goed met jou en de organisatie voor maar praten iedereen naar de mond. Zij zetten je als organisatie, als team, niet aan om te reflecteren. Van hen leer je dus ook niet om verder te kijken dan je al deed.

Disagreeable Givers zijn de mensen die je in je team en organisatie wilt hebben. Het wordt met hen dan wel geen ‘walk in the park’ maar qua effectiviteit kun je het je niet beter wensen!

Disagreeable Givers en productieve conflicten.

Productieve conflicten zijn voor een duurzame kantoororganisatie van groot belang. Het is één van vijf teamfrustraties van managementgoeroe Patrick Lencioni: de angst voor conflicten. En guess what, Disagreeable Givers zijn de motor achter dergelijke constructieve conflicten.

Als er in een team/kantoor geen ruimte is voor conflicten dan:

• Zijn er vervelende vergaderingen.

• Bestaan situaties waarin achterbakse politiek en persoonlijke aanvallen gedijen.

• Worden controversiële onderwerpen die van belang zijn voor mens en organisatie genegeerd.

• Wordt er niet geprofiteerd van de standpunten en perspectieven van iedereen.

• Lopen mensen gefrustreerd rond.

Alle reden om, als conflicten uit de weg worden gegaan, te erkennen dat conflicten productief en dus helpend zijn en te stoppen met conflicten te vermijden. En, om Disagreeable Givers te omarmen!

Hoe?

Dan rest de vraag: “Maar hoe dan?” Hoe krijg je dit concept in een team, in een kantoor voor elkaar zodat het ook daadwerkelijk werkt? Ongezouten kritiek geven, elkaar aanspreken op resultaten en wat dies meer zij, zonder dat iedereen elkaar afvalt of zelfs in de haren vliegt. Het antwoord: goed voorbereiden en daarna goed begeleiden.

In de voorbereiding zal iedereen bekend gemaakt moeten worden met het concept van de Disagreeable Giver. Het is van groot belang dat duidelijk is hoe het werkt en waarom. Bovendien zal iedereen zich moeten uitspreken voor deze vorm van werken met elkaar. Het proces van disagreeing, van openhartige en constructieve kritiek, zal vervolgens goed gemanaged moeten worden.

Om op deze wijze goed met elkaar te kunnen werken zal er aandacht geschonken moeten worden aan zgn. Verbindende Communicatie. Een techniek om op effectieve manier te communiceren en op een juiste manier feedback te geven. Immers, “C’est le ton qui fait la musique!”. Aspecten van effectief feedback geven, omgaan met ‘Knellende Communicatie’ en Psychologische Veiligheid op de werkvloer komen daar o.a. bij kijken.

Maar als alles goed is ingeregeld dan staat er een sterke kantoororganisatie die aanzienlijk succesvoller is dan voorheen. Mijn advies is dan ook: zorg dat je een paar Disagreeable Givers in je team hebt, en geef ze de ruimte! Want: eerlijkheid is de hoogste vorm van loyaliteit.

Hans de Boer

hansdeboer.nl