Falen biedt kans voor veilige werkomgeving
- 10 mrt
- 2 minuten om te lezen
Bijgewerkt op: 22 mrt

Stilte. Doodse stilte. En dan: “Bij mij staat het NIET!!” “Nou, op pagina 3, onderaan….” “BIJMIJSTAATHETNIET!” Beng! Deur dicht. Exit oudste partner van kantoor.
Jurisprudentie overleg, iedereen aanwezig. Ik had een mooi onderwerp voor het overleg. En, ik had die ochtend zelfs een toepasselijke uitspraak gevonden van nog geen week oud. Ik had ‘m verwerkt in mijn notitie voor mijn kantoorgenoten, op pagina 3.
Ik zou net aan dit item beginnen toen de oudste partner mij in de rede viel. “Slecht verhaal vriend! En zonde van mijn tijd. Vorige week is op dit onderwerp een uiterst relevante uitspraak gepubliceerd. Die heb je gemist. In de rechtszaal had dat je kop gekost. Hier op kantoor geldt: uiterste accuratesse. Onthoud dat!” We keken elkaar allemaal aan.
Een kantoorgenoot nam het voor me op. “Freek, Hans heeft die uitspraak in zijn notitie staan, hoor. Kijk maar, pagina 3 onderaan. Heb je zeker niet gezien. Ik denk dat hij er zo aan toekomt.”
Stilte. Doodse stilte….. Beng!
Eigenlijk hadden we hier met z’n allen hartelijk om moeten lachen. Iedereen had immers dezelfde notitie, inclusief pagina 3. Maar dat deden we niet, toen in 1991. De sfeer was daar niet naar, op kantoor. Jammer.
Meer dan 30 jaar geleden, ik weet het. Maar toch hoor ik ook nu nog regelmatig dat het voor partners, en zeker de wat oudere, moeilijk is om eigen ‘falen’ toe te geven. Jammer. Het hoeft namelijk helemaal niet ten koste van je positie binnen kantoor te gaan. Integendeel! Het bevordert namelijk een veilige omgeving (omdat anderen zich daardoor ook vrij voelen zich kwetsbaar op te stellen) en versterkt daarmee juist de eigen positie.
We kunnen bovendien niet alles weten en fouten maken is en blijft menselijk. Toch?
In het kader van het thema Psychologische Veiligheid op de (juridische) werkvloer gebruik ik tijdens trainingen/coaching bovenstaand voorval wel als illustratie van hoe het niet zou moeten gaan, op kantoor. En altijd hoor ik dan van de deelnemers dat zoiets bij hen nooit voorkomt……
Hans de Boer
Opmerkingen